برگشتم بلاگفا

                                 کلــــــــــیک

 




       دیروز بعد از اذان صبح بود که تلفنی بهم خبر دادن دکتر م به هوش اومدن


       از خدا ممنونم که ایشون رو دوباره به ما برگردوند


       حقیقتا ایشون حکم یک جواهر رو دارن برای آدمای اطرافشون


      رفتم دیدنشون حال زیاد مساعدی نداشتن اما انشاالله به زودی


      سلامتی کامل رو به دست میارن

  



      امروز یه کم تقلا کردم ببینم میتونم آرشیو وبلاگ تازه از دست رفتمو! پیدا کنم


      اما تو هیچ وبی نبود که نبود(جز چندتا پست)


      الان خیلی از دست بلاگفا عصبانیم


      سهل انگاری جناب شیرازی هم با یه عذرخواهی ساده قابل بخشش نیست!



      داشتم در مطبو میبستم که راهی خونه شم تلفنم زنگ خورد


      مهتاب بود اصرار داشت برم بیمارستان ببینمش


      قطعا اشتیاق دیدن دوست خوبی مثل مهتاب به خستگیم غلبه کرد


      تو بیمارستان دکتر م رو دیدم و این بهترین اتفاقی بود که میتونست بیفته


      ایشون یکی از اساتید عزیز دوران دانشجوییم و یکی از دوستان پدرم هستن


      ضمنا ایشون منو به اسم خودم صدا نمیکنن!


      خودشون یه اسم مستعار برای من انتخاب کردن


      وقتی از پشت سرم این اسم مستعارو شنیدم با تعجب برگشتم و استاد عزیز

      و همیشه خندونم رو دیدم


     بعد از یه گپ و گفت لذت بخش هنوز یک ربع نگذشته بود که از پیشمون رفته بودن


      که مهتاب رو پیج کردن و سروصدایی اومد که متوجه شدم متأسفانه


      دکتر سکته کرده سکته ایسکمیک...


      خوشبختانه این اتفاق توی بیمارستان افتاد اما به علت تورم غیرمعمول مغز فعلا

      تو کما هستن


     امیدوارم سریع تر بهم خبر بدن که به هوش اومدن و زودتر حالشون خوب شه



       خب دیگه بعضی وقتا  که تو نباشی... شب باشه... منم تنها و دلتنگ


      با ماشین خیابونارو بالا پایین کردنو بارها و بارها آهنگ وابستگی مهرنوش رو


      گوش دادن و به تو فکر کردن هم عالمی داره...



منی که باتو برگشتم به دنیا

 

  خودت گفتی قراره پای این عشق


همه دیوونگی مونو بزاریم


خودت گفتی میشه رویارو حس کرد تو این خونه از این حالی که داریم


تو می خواستی که هیچ مرزی نمونه


خودت خواستی خودت گفتی یکی شیم


تو بودی گفتی لازمه یه وقتا اسیر بازیای زندگی شیم


خودت مسبب خاطره هایی


تو این شب گریه هارو شاد کردی...


      من ساده بودن رو دوست دارم


      ساده نقاشی کشیدن با آبرنگ...


      با همون قلم مویی که نمیدونم چندسال پیش با برادرم خریدم!


     قیمتش رو پرسیده بودم و مغازه دار گفته بود 3تومن


     و من رو به برادرم خندیده بودم "عجب قلم موی ارزون قیمتی 3تومن"!


     و توی دلم یواشکی به قلم مو گفته بودم تو خیلی خوشگلی پس میخرمت


      من امروز فهمیدم هنوز هم دلم ساده میتپه و اشک هام هنوز هم ساده میریزند!